ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Για τα γεγονότα της 17/11/2012 στο Α.Π.Θ.

Μέσα στην γενικότερη πολιτική και κοινωνική κατάσταση των τελευταίων μηνών, με την όλο και μεγαλύτερη εξαθλίωση κομματιών της κοινωνίας και την εντεινόμενη επίθεση κράτους και αφεντικών στα κεκτημένα των αγώνων, η πορεία της 17/11 υπήρξε μία ακόμη αφορμή να βγει ο κόσμος στον δρόμο και να δείξει την εναντίωσή του σε αυτούς που τον καταπιέζουν. Η πορεία των περίπου 20.000 ατόμων κάθε άλλο παρά επετειακή ήταν, καθώς σήμερα η επίθεση που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα είναι υπαρκτή και όλο και πιο έντονη.

Όπως γνωρίζουμε, εδώ και 2 μήνες περίπου 650 εργολαβικοί εργαζόμενοι του Α.Π.Θ. απεργούν. Έχοντας καταλάβει το κτήριο της πρυτανείας απαιτούν εκτός από τα δεδουλευμένα τους, μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, χωρίς εργολάβους και μεσάζοντες. Πολλοί/ες από εμάς, από την πρώτη στιγμή σταθήκαμε αλληλέγγυοι/ες στον αγώνα τους. Έτσι το βράδυ στις 17/11 μετά την πορεία πολλοί φοιτητές μαζί με εργολαβικούς εργαζόμενους, επιλέξαμε να συγκεντρωθούμε έξω από το κτήριο της πρυτανείας για να προστατεύσουμε την απεργία από οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση επίθεση θα μπορούσε να δεχτεί. Την ίδια στιγμή, κόσμος που δεν συμμετέχει στους αγώνες και δεν έχει σχέση με τις πολιτικές διαδικασίες αυτών επιτίθεται σε μια από τις εισόδους της ΔΕΘ με αποτέλεσμα την εισβολή των μπάτσων στο Α.Π.Θ. Η πρόθεση των μπάτσων να στραφούν προς την πρυτανεία, τους απεργούς εργολαβικούς και τον κόσμο που συγκεντρώθηκε εκεί, ήταν σαφής. Έτσι, μετά από σύγκρουση συλλαμβάνουν και χτυπούν βίαια στον χώρο του πανεπιστημίου, μετά από πολλά χρόνια, 16 συναγωνιστές 3 εκ των οποίων κατέληξαν στο νοσοκομείο.

Σε όλα αυτά η στάση της πρυτανείας ήταν άκρως προκλητική. Μία μέρα πριν ανακοινώνουν προβοκατόρικα πως για οτιδήποτε συμβεί την μέρα της 17/11 στα πανεπιστήμια θα ευθύνονται οι εργολαβικοί εργαζόμενοι λόγω της κατάληψης τους στην πρυτανεία. Αναφέρει, ότι η ίδια θα αδυνατούσε να διοργανώσει τις καθιερωμένες επετειακές εκδηλώσεις στην αίθουσα τελετών. Αυτός ο γελοίος ισχυρισμός, ότι έτσι θα αποτρέπονταν τα επεισόδια, είναι άτοπος, μιας και τις προηγούμενες χρονιές συνέβαινε οι εκδηλώσεις να σταματούν απ’ τα επεισόδια και όχι το αντίθετο.

Το άσυλο για μας δεν είναι μια απλή ιδέα. Είναι ένα πολιτικό κεκτημένο που γεννήθηκε μέσα από διαρκείς αγώνες σε μια περίοδο πολιτικών αναταραχών και εξεγέρσεων. Έτσι με όπλο αυτό, τα πανεπιστήμια μετατράπηκαν σ’ ένα χώρο που στεγάζει διάφορες πολιτικές και πολιτιστικές ομάδες καθώς και στέκια με κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα. Σ’ έναν χώρο που επιδιώκουμε να γεννιούνται κοινωνικοί αγώνες ενάντια στην απάθεια και στην τρομοκρατία που θέλουν να μας επιβάλλουν. Το άσυλο τώρα όσο ποτέ είναι επίκαιρο και αναγκαίο. Τώρα που λόγω αυτού εξελίσσεται εδώ και 2 μήνες ο σημαντικός και δίκαιος αγώνας των εργολαβικών εργαζομένων του ΑΠΘ. Τώρα που κάθε φωνή αντίστασης καταστέλλεται βίαια. Δεν θα μας φιμώσουν ούτε στιγμή.

Δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε την παραμικρή έκπτωση στη δράση μας. Όποιοι και αν συμβάλλουν στην καταπίεση μας, από το κράτος, τους μπάτσους και τους πρυτάνεις μέχρι τους καθηγητές και τους εκάστοτε φοιτητές που θέτουν εμπόδια στον αγώνα μας, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Με την ενεργή συμμετοχή όλων μας στα ζητήματα που μας αφορούν εντός και εκτός του πανεπιστημίου ,μπορούμε να βγούμε πιο δυνατοί και να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 16 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 17/11/2012

Όλοι στην ΠΟΡΕΙΑ Παρασκευή23/11 12:00 στην πρυτανεία

Αυτόνομο σχήμα Φαρμακευτικής

Αυτόνομο σχήμα Βιολογικού

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *